Cent mille chansons gespeeld in 1972 door Frans op kerkorgel (1859, thans rijksmonument) in Heilig-Hartkerk te Deventer.
Eigen vertolking van Frans, opgenomen door broer Han op zijn Revox tape recorder. Bewerkt door Han’s zoon Merijn.
‘Origineel’: Frida Boccara, 1971 Den Haag
Gebaseerd op Matteüspassie (BWV 244) 65. Mache dich, mein Herze, rein
Het is zondag vandaag, dus woon ik de hoogmis bij in de Heilig Hartkerk. Kapelaan Hendriks draagt de mis op en Frans is de organist.
Jammer dat hij met de rug naar de kerkgangers zit, anders kan ik even naar hem zwaaien. Maar ja, de orgelpijpen moet je érgens kwijt en staan meestal áchter het orgel. Vandaar.
Frans speelt de gebruikelijke Gregoriaanse kerkliederen, zoals Kyrie, Credo, Sanctus en zo meer. Helaas zonder jongens- of mannenkoor. Daar was niet voldoende belangstelling meer voor, terwijl het toch écht de mis mooier maakte.
Gelukkig hebben mijn ouders vaste plaatsen in de kerk gehuurd, anders had ik moeten staan bij de grote groep jongens en mannen achter in de kerk.
Nu maak ik mij echter wél zorgen over de lange rijen kerkgangers die aan het eind van de mis traag via de 3 paden naar de uitgang schuifelen.
En dan is het zover: het geschuifel begint!
Meestal speelt de organist dan een bekend kerkelijk lied of improviseert wat. Maar de eerste tonen van Frans doen de oren spitsen en de ogen zijn plots gericht op het orgel. Het is waar, écht waar! Wij horen de beroemd geworden melodie van Cent Mille Chansons. En de prachtige stem van Frida Boccara zit nog vers in ieders geheugen vanwege haar imposante vertolking van Cent Mille Chansons tijdens het Unicef Gala Den Haag 1971.
En dát in een kerk!
En het geschuifel richting uitgang? Is er niet meer.
Iedereen staat stil of is weer gaan zitten, totdat de laatste lucht uit de orgelpijpen verdwijnt.
Een luid applaus was op zijn plaats geweest. Maar dat doe je toch niet in een kerk?
Luuk Giebels (nu humanist), 9 februari 2014.