Categorie archief: Ambacht

Felix

Het is ondertussen al meer dan twee jaar geleden dat Frans kwam te overlijden en bijna twee jaar dat in Den Billenkletser aan de Hoogstraat in Antwerpen een kleine reunie plaatsvond ter zijner nagedachtenis.  Heel vaak betrappen wij er ons op nog over Frans te spreken, hoewel wij hem toch maar goed drie en een half jaar hebben gekend. Ook “zijn” website, door u bestuurd, vereren we regelmatig nog met een bezoekje. Verrassend maar vooral tof dat er nog steeds nieuwe “herinneringen” bijkomen. Frans is dus nog niet vergeten en zo hoort het ook…

Waarom nu dit mailtje?

Lezende (op de website) over wat zowat de laatste “hobby” was van Frans, namelijk het maken van schoenen, schoot het me te binnen dat de merknaam “Felix” die hij zijn creaties gaf, aan de toog van café AMI aan de St. Katelijnevest in Antwerpen is “geboren”. Frans werkte in die tijd in het Felix-Pakhuis in Antwerpen in het kader van een tewerkstellingsproject voor twee jaar. Wars van gezag (wat niet negatief bedoeld is) botste hij er al vrij snel met zijn “oversten” zodat hij overgeplaatst werd naar de Politie aan de Oudaen waar hij wel zijn draai vond in een anti-diefstal project voor fietsen. Met de “bazen” daar werden zelfs vriendschapsbanden gesmeed.

Terug naar het Felix-Pakhuis. De korte periode dat hij er werkte werd hij in den AMI meestal aangesproken als “Felix”, een naam die bleef hangen ook nadat hij al lang uit dat museum weg was. Toen een label moest gekozen worden voor de prachtige schoenen die hij maakte werd, na overleg, dan ook gekozen voor “Felix”, meteen ook een verwijzing naar het “geluk”-zalig gevoel dat die schoenen garandeerden voor diegenen die ze droegen….

Tot zolang zijn ziekte en de behandeling ervan het hem toelieten is Frans den AMI, waar hij intussen enkele vrienden had bijgewonnen, blijven frequenteren. Enkelen onder hen zorgden er na zijn dood ondermeer voor dat zijn poezen een nieuwe thuis vonden…

Groetjes.

Germaine Vulners (uitbaatster van cafe AMI tot 9 augustus 2013) en Jos Stevens.

Ambachtsman

graveerder

Frans Giebels kwam enkele maanden geleden bij de Antwerpse politie om de ploeg van fietsgraveerders te versterken. Hij heeft het er best naar zijn zin, hoewel het contrast met zijn vrijetijdsbesteding best groot is. Frans noemt zichzelf eigenlijk nog het liefst een ambachtsman. Hij laat zich inspireren door constante observatie om zo tot schilderijen en beeldhouwwerken te komen.

De term ‘luminisme’ vat nog het best samen wat Frans wil overbrengen met zijn werk: licht. Je kan zijn werken eigenlijk allemaal beschouwen als pogingen om licht te vatten, pogingen die ontstaan uit de drang om daarmee ook schoonheid vast te leggen.

Iemand die alcohol drinkt, kan je bezwaarlijk een alcoholist noemen en dat is ook de visie die frans heeft als het op schilderen of schrijven aankomt. Hij maakt gedichten, muziek, schilderijen en beeldhouwwerken, maar ziet zichzelf niet als een dichter, componist, schilder of beeldhouwer.