Portret van een jong meisje. Antwerpen. 2000 (privé collectie)
Maandelijks archief: juni 2013
Ma
P.C. Hooft
Binnen bij jou
Gespeelde koelte.
Binnen bij jou
moet de glimlach
zijn sporen
verdiend hebben,
toen ik laatst, verwoed,
de muur rond jou trachtte
af te breken;
zo sterk zelfs,
dat mij uiteindelijk
diezelfde lach omarmde
en mij bekleedde
met genot, verzot op jouw
duidelijk gespeelde koelte,
die zich verried
vanuit de warmte
in jouw ogen.
Vanuit de begeerte
om te geven,
de deken van
je af te nemen,
het mijnenveld
rondom jou
te zuiveren en
een weg te openen
naar jou
bestaande warmte,
verborgen in de
bunker van jouw
diep gelegen zonnevlecht.
F.M.G. ’99 (Cis)
2007 Slovenië
Belang
Met een vertrokken en verweerd gezicht
van straffe tegenwind en regen,
snelt ze voorbij het raam,
haar blik omlaag gericht,
geen belang in wie ze zo al
op haar weg ontmoet;
louter en alleen,
met enkel haar gedachten
gericht op wat ze stevig,
bijna met verbetenheid, vastklemt
tussen haar knoestig magere handen:
een nog warm gedecoreerde en in karton
verpakte schijf van deeg.
Straks als hoofd en maag,
van het oraal genot
hun bevrediging gevonden hebben,
zal datgene wat nog net daarvoor
leek een levensdoel te zijn,
van absoluut primair belang,
en een zaak van dood en leven,
zijn vervlogen met diezelfde
straffe tegenwind,
vervlogen als een nooit bestaand verlangen.
De anderen om haar heen
komen langzaam terug in het vizier,
nog later zit ze aan de toog naast mij
luid en wild gebarend
getuigend van een soort vergetelheid,
zich te vermaken met gevuld plezier.
FMG 18-11-10
Bos
1981 Yvonne
Met kind
Met kind
Julien Schoenaerts
Soest
Hypothetisch
HYPOTHETISCH
PUUR HYPOTHETISCH
GEEN TWIJFEL AAN,
EN ZONDER ONZE AFSTAND
IN TIJD VAN LEVEN,
DIE JAAR EN DAG VERSCHILT;
ALS IK DE SCHOONHEID ZIE IN JOU
ALS MENS EN VROUW,
ZONDER POESPAS OF MAAR ENIG SPEL,
GEWOON TE ZIJN
ZOALS JE BENT,
KOMT ER SPONTAAN
EEN GEDACHTE IN MIJ OP,
PUUR HYPOTHETISCH
ZONDER MEER;
WAT ZOU DE HEMEL MIJ GENEGEN ZIJN,
ALS NA ‘JURE’, MIJN JUWEEL,
ONS EERSTE PRACHT EN PRAAL ,
MIJN TWEEDE SCHOONHEID EN
NOG NIET VERWEKTE KIND,
IN WARMTE EN GENEGENHEID,
IN EEN VROUW ALS JIJ ,
ZIJN TROTSE MOEDER VINDT.
FMG 24-11-10
( voor Meliante )
De schouw
Het is in de tijd dat jongste broer Frans nog vaak bij ons komt en zelf in Antwerpen woont. We schrijven het jaar 1991. We zijn bezig onze woonboerderij een nieuwe ‘look’ te geven en Luuk heeft een smak werk gehad om de lelijke schouw om te bouwen tot een mooi strakke witte zuil. Het omkleuren van oud okergeel naar modern wit was nog niet zo één-twee-drie gebeurd en deze nacht zal de laatste witte onderlaag moeten indrogen. Morgen zal de finishing touche erop komen en is de nieuwe schouw eindelijk klaar.
Ook nu logeert Frans weer een paar dagen bij ons en geniet van alles om hem heen. Hij laat zich inspireren door voor ons vaak gewone dingen waar hij klaarblijkelijk iets prachtigs in ziet. Deze nacht wordt hij opnieuw geïnspireerd en komt de dichter in hem boven. Ons niet bewust van Frans’ nachtelijke inspiratie, komen Luuk en ik ’s ochtends nog slaperig naar beneden en aanschouwen…….de schouw. Van boven tot onder en over de volle breedte beschreven met grote zwarte letters met lange uithalen. Het is een filosofisch gedicht, uit Frans’ brein ontsproten en in extase beschreven op het voor hem ideale ‘schildersdoek’.
We zijn door de aanblik van deze vroege vorm van grafity zó verbijsterd dat de ongetwijfelde schoonheid van Frans’ woorden geheel aan ons voorbij gaat.
Frans op zijn beurt is verbijsterd over onze dwaasheid de diepgang van zijn extatische uiting niet te zien.
simone
1967, Zelfportret
Catwalk
Schoenmakerij
Schoenmakerij
Ambachtsman
Frans Giebels kwam enkele maanden geleden bij de Antwerpse politie om de ploeg van fietsgraveerders te versterken. Hij heeft het er best naar zijn zin, hoewel het contrast met zijn vrijetijdsbesteding best groot is. Frans noemt zichzelf eigenlijk nog het liefst een ambachtsman. Hij laat zich inspireren door constante observatie om zo tot schilderijen en beeldhouwwerken te komen.
De term ‘luminisme’ vat nog het best samen wat Frans wil overbrengen met zijn werk: licht. Je kan zijn werken eigenlijk allemaal beschouwen als pogingen om licht te vatten, pogingen die ontstaan uit de drang om daarmee ook schoonheid vast te leggen.
Iemand die alcohol drinkt, kan je bezwaarlijk een alcoholist noemen en dat is ook de visie die frans heeft als het op schilderen of schrijven aankomt. Hij maakt gedichten, muziek, schilderijen en beeldhouwwerken, maar ziet zichzelf niet als een dichter, componist, schilder of beeldhouwer.
2009 of later, Yasmine
Pierre Magis is afkomstig uit de Kempen, maar is sinds 2006 uitgeweken naar Antwerpen. Daar heeft hij zijn oude liefde, de poëzie, weer opgenomen. Hij werkte samen met de kunstenaar Frans Giebels, die zijn poëzie verwerkte in een schilderij van Yasmine (Hilde Rens). Dit schilderij werd uiteindelijk geveild voor de ‘Make A Wish Foundation’.